در تنهاترین تنهائیم تنها کسم
تنهای تنهایم گذاشت .
خدایا...
در تنهاترین تنهائیش تنها
کسش تنهای تنهایش گذارد.
خداوندا همانگونه که او مرا تنهای تنها گذاشت،
او را تنهای تنها گردان.
او باید بداند درد تنهایی هیچ درمانی ندارد .
او باید بداند درد تنهایی تنها علاجش چیست .
او باید بداند دردتنهایی چه دردبزرگی است .
او باید بداند درد تنهایی چگونه انسان را تا ناکجاهای نیستی پیش می برد.
سمیرا
چهارشنبه 28 اردیبهشت 1384 ساعت 10:04 ب.ظ
یاد دوست ...
وقتی تو نیستی نه هست های ما چونان که بایدند و نه بایدها...
عمری است لبخندهای لاغر خود را در دل ذخیره می کنیم
باشد برای روز مبادا .
اما در صفحه های تقویم روزی به نام روز مبادا نیست .
آن روز هر چه باشد روزی شبیه دیروزـــ شبیه فردا ـــ روزی است ...
مثل همین روزهای ما اما کسی چه می داند ؟
شاید امروز روز مباداست .
وقتی تو نیستی نه هستهای ما چونان که بایدند و نه باید ها ...
هر روز بی تو روز مباداست ...
هر روز بی تو روز مباداست ...
تقدیمی از طرف دوستی عزیز تر از جان
سمیرا
شنبه 17 اردیبهشت 1384 ساعت 06:04 ب.ظ